De jongen, de mol, de vos en het paard

Het is vast geen toeval dat dit boek zo vlak voor kerst is uitgebracht, want het is bijna kerstiger dan kerst. Je hoeft alleen maar naar de afeelding op de voorkant van de (hard)cover te kijken, of het mooie dikke papier te voelen, of de geur bij het openslaan op te snuiven om te weten dat dit een speciaal boek is.

Charlie Mackesy, de maker, beschrijft zichzelf als volgt:

[hij] werd geboren tijdens een zeer koude besneeuwde winter in Northumberland. Hij ging nooit naar de kunstacademie maar bracht wel drie maanden in Amerika door met een portretschilder, van wie hij alles over anatomie leerde en leerde omgaan met bedwantsen.

Mackesy's afbeeldingen in pen, inkt en verf waren tot voor kort alleen in The Spectator, een Brits tijdschrift, en als illustraties in boeken te vinden. Toen Mackesy op Instagram een tekening plaatste van een jongen bovenop een groot paard, druk met elkaar in gesprek, werd dit al snel door velen opgepikt. De tekening oogt simpel, alsof het met maar een paar, nauwelijks overdachte streken is neergezet.
Mackesy plaatst meer tekeningen, de mol en de vos sluiten zich bij het tweetal aan en in minder dan geen tijd heeft Mackesy meer dan honderdduizend bewonderaars van zijn 'verhaal'. Allen raken betoverd door de stille wijsheid van de tekst en de elegante schetsen, die zelden of nooit van hashtags of titels zijn voorzien. Ze spreken zonder dat al genoeg tot de verbeelding.

Het is lastig om uit te leggen wat de overpeinzingen van Mackesy's personages onderscheidt van de talloze zoetsappige oprispingen waarmee sociale media worden platgebombardeerd. Het is niet alleen omdat de tekeningen en de tekst afkomstig zijn uit Mackesy's eigen, niet zo makkelijk leven, zijn eigen worstelingen, zijn verwondering over, en bewondering voor de sublieme wereldom ons heen, want dat geldt voor vele andere delers. Mackesy beschikt over het talent om dat vast te leggen in simpelogende beelden en teksten waar de enige zoetigheid cake is.

Die enkele tekening van in het begin op Instagram groeit uit tot een verhaal waarin een jonge jongen en drie dieren door het prachtige Engels landschap dwalen en praten over het leven, liefde, acceptatie en - niet te vergeten - die cake. Mackesy is inmiddels dol op Instagram:

I love this process. I can sit in a smelly room in Brixton, do a drawing, share it and immediately I’m not alone - and from the messages I get it’s actually having an effect on people’s lives.

De eerste grote reactie op de personages van The Boy, the mole, the fox and the Horse kwam nadat Mackesy een lang gesprek had gehad met Bear Grylls, een vriend uit zijn jeugd. Ze vroegen zich af wat het
meest moedige is dat je je maar kunt voorstellen, waarop Mackesy zei: "Ik ben niet OK en ik ga op zoek naar hulp”. Op de tekening die daarop gebaseerd was, werd massaal gereageerd.

In een interview met een Brits tijdschrift vertelt Mackesy over de (wereldwijde) reacties die hij krijgt op zijn tekeningen. Een Australische moeder vertelt hem bijvoorbeeld over haar blijdschap vanwege de wijze waarop zijn tekening met de caption 'never be ashamed of the way you feel' haar zoon hielp zich staande te houden in de machogemeenschap waarin zij leven. En hij vergeet nooit meer die enorme  ex-militair die hem bijna sprakeloos van emotie op een tentoonstelling vroeg om een ​​handtekening:'Wat had die man meegemaakt? Wat heeft hij gedaan? Wat heeft hij nagelaten? Het is zo belangrijk om die moeilijke dingen onder ogen te zien en vooral mannen hebben zelden geleerd om hierover te praten.'

En nu is er het boek. Een prachtig cadeau voor iedereen die het soms moeilijk heeft, en voor iedereen daarom heen om hen te helpen bij het opbeuren.