Een verjaardagscadeautje

Ergens in de vorige maand ben ik aan mijn 56ste levensjaar begonnen en gisteren kreeg ik van de beste vriendin ter wereld behalve deze prachtige plant (voor op mijn nieuw aangelegde terras) ...

... ook een dagje Noord-Korea in het Drents Museum cadeau.

De inhoud van de tentoonstelling wordt door het museum als volgt beschreven:

Lieflijke familietaferelen, heldhaftige soldaten, heroïsche arbeiders en lofuitingen aan de Grote Leider. [...] De schilderijen zijn in de periode van 1960 tot 2010 door professionele Noord-Koreaanse schilders in staatsdienst gemaakt. De tentoonstelling - van 3 april tot en met 30 augustus - toont hoe het regime socialistisch-realistische kunst inzet om een utopisch Noord-Korea te creëren en in stand te houden. Tegelijkertijd is in het museum de fototentoonstelling North Korean Perspectives te zien. [...] De schilderijen schetsen een door de staat geregisseerde en geïdealiseerde Noord-Koreaanse samenleving: de Kim Utopie. Belangrijke thema’s zijn de Grote Leider, heroïsch verzet en patriottisme, industriële en wetenschappelijke vooruitgang, en de vruchtbaarheid van de landbouw.[...]De Kim Utopie verbeeldt dat de Noord-Koreanen in alle vrijheid kunnen werken aan een paradijselijke toekomst. Tegelijkertijd tonen de werken in de expositie de macht van kunst als politiek medium en de verwevenheid van kunst en politiek, zoals we dat ook kennen van Sovjet-Rusland en Maoïstisch China.

De schilderijen in de Kim Utopie zijn fantastisch en ondanks de ondubbelzinnige lijkende 'realiteit' fascinerend. Bovendien dwingen ze me te twijfelen. Niet eens zozeer aan de 'waarheid' van wat er getoond wordt, maar ook aan 'de waarheid' die onze, westerse kunst en media, laten zien. Dat wordt nog duidelijker als ik rondloop op de fototentoonstelling. Minstens zo fascinerend en niet alleen om wat er getoond wordt. Welke straf zou de FIFA uitdelen als er fans zouden zijn die deze TIFO-actie zouden uitvoeren, bijvoorbeeld?

Zie hier voor meer foto's van Philippe Chancel

En wat te denken van het verschil in sfeer tussen de foto's van Ari Hatsuzawa (links) en van Tomas van Houtryve (rechts) bijvoorbeeld:

Als zowel de schilderijen als de foto's fascinerend zijn, dan moet een combinatie van beide een fantastisch resultaat opleveren. Dat dat zo is, blijkt uit het werk van Alice Wielinga, van wie ik stante pede fan ben geworden.

In dit 'album'  (op Facebook, maar geen account nodig om ze te bekijken) is te zien waar ik gisteren vaak vol verbazing zoal naar heb staan staren en het museum heeft deze trailer van de tentoonstelling gemaakt. Als herinnering en omdat ik het rete-interessant vind, heb ik uit het museum - naast drie boekenleggers - de volgende twee boekjes meegenomen:

North Korean Perspectives (isbn 9789076703602) en
Genadeloos gelukkig in Noord-Korea (9789082327311)

Alice Wielinga geeft, zo heb ik net ontdekt, op 17 mei in het Drents museum een lezing en dus is de kans groot dat ik deze maand nog een bezoek ga brengen aan het museum en dan, wie weet de verleiding niet nog een keer kan weerstaan en toch het boek Kim Jung-il looking at things aanschaf. tot die tijd heb ik me in ieder geval al vermaakt met de reis door Noord-Korea van Tom Waes ....

... en met het bekijken van het kijken van Kim Jung-un, die dat net zo goed lijkt te kunnen als zijn vader.

Kim Jung-un kijkend naar namaakstenen....