De Arabier van de toekomst van Riad Sattouf

De Arabier van de toekomst: Een jeugd in het Midden-Oosten by Riad Sattouf
My rating: 5 of 5 stars


Op de eerste bladzijde introduceert de dan nog kleine, blonde, engelachtige hoofdpersoon zich als volgt:





Riad is een schattig ventje om te zien, wordt door iedereen opgepakt en gezoend, alles wat hij doet is geweldig en meer dan terecht concludeert hij: Ik was maar een paar uur per dag bij bewustzijn, maar dat was genoeg: ik kon mij prima redden in het leven. Zijn vader besluit om als docent in Libië, de Staat van de Volksmassa’s, te gaan werken. In Libië heeft Khadaffi, het als Leider van de Revolutie, voor het zeggen. Riad leert moerbeien (toet) eten van zijn vader, speelt met de Jemenitische Adna en Indiase Abani, gaat de ene dag met zijn moeder en de andere dag met zijn vader boodschappen doen bij de coöperatie, leert dat God eruit ziet als Georges Brassens en ziet, hoort en vergaart allerlei andere essentiële kennis en vaardigheden, zoals het zingen van het volkslied en het hanteren van een pistool.
Maar dan kondigt Khadaffi aan dat iedereen van baan moet veranderen en krijgt Riad te horen dat hij een broertje of zusje krijgt. Riads vader vindt het maar niks om boer te worden en het gezin keert tijdelijk terug naar Frankrijk. Ze trekken bij de moeder van Riad’s moeder in. Vlak nadat Riads broertje geboren is, vertrekken ze weer. Dit keer naar Syrië waar Hafez al Assad sinds 1971 de scepter zwaait. 17 jaar is Riads vader weggeweest, maar hij rekent op een fijne thuiskomst omdat zijn familie daar behoorlijk rijk is. Het valt echter niet mee. Niet voor zijn vader en al helemaal niet voor Riad.

Het verhaal over Riad wordt door Riad Sattouf verteld en getekend met een frisse ogenschijnlijke naïviteit, die precies past bij de leeftijd van de hoofdpersoon en verteller. Het kleurgebruik is karig en opvallend: Libië is geel, Syrië roze en overal elders zoals in het vliegtuig of in Frankrijk is de wereld voornamelijk blauw op anderhalve bladzijde groen Jersey na. Aan het eind van De Arabier van de toekomst is Riad acht jaar, maar heeft hij al meer meegemaakt dan menigeen in tachtig jaar. Vooral de soms onvoorstelbare, soms simpelweg gruwelijke gebeurtenissen in Syrië, zullen een diepe, onuitwisbare indruk achterlaten, dat kan niet anders. Niet alleen op Riad, maar op iedereen die Riads verhaal leest en bekijkt. En dan die laatste bladzijde: acht jaar en dan terug moeten keren naar die hel. Het kan niet anders dan dat je hart krimpt...

De Arabier van de toekomst is het eerste deel van het autobiografische verhaal van de Frans-Syrische auteur Riad Sattouf. Sattouf werd geboren in Parijs (1978) maar bracht zijn jeugd door in Algerije, Libië en Syrië. Hij werkt voor het inmiddels om de verkeerde en vooral trieste reden overbekende satirische weekblad Charlie Hebdo en publiceerde eerder al diverse graphic novels. Hij heeft verschillende prijzen voor zijn strip- en filmwerk gekregen, waaronder de Fauve d’or voor Pascal Brutal (2010) en - dit jaar - voor De Arabier van de toekomst. De prijs is aan Sattouf uitgereikt tijdens het internationale, wereldberoemde, stripfestival in Angoulȇme.

De Arabier van de toekomst is uitstekend vertaald door Toon Dohmen en Mariella Manfré. Het is te hopen dat zij zeer binnenkort deel twee en drie onderhanden mogen nemen.

Gerecenseerd voor Dizzie.nl


View all my reviews