Vandaag, 15 januari 2017 om 13:06 uur, zijn er 1286 berichten in het café te vinden, terwijl elk deel van het feuilleton een eigen discussiepagina verkreeg waar ook nog eens iedere keer weer rond de 600 reacties op verschenen. Het voorlopig laatste bericht in het café is de aankondiging van Natalie dat ze er aankomt, want er is een club deelnemers die gisteren (zaterdag 14 januari) bij elkaar is gekomen in Den Haag.
Samenvatting
Het is onbegonnen werk om een fatsoenlijke samenvatting te geven die recht doet aan het enthousiasme van de deelnemers, en dat is dan ook niet wat wij, Greet, Guy en Ellen, de coördinatoren van deze leesclub hebben gedaan. Wij volstaan met een opsomming van quotes uit de recensies van de deelnemers, omdat we op deze manier in staat zijn iedereen die zo enthousiast heeft meegedaan aan deze unieke leesclub nog eens extra in het zonnetje zetten.
- Sayonara: Zelfs de meest gruwelijkste gebeurtenissen waren draagbaar om te lezen. Lees dit als je van epische familiedrama houdt en verliefd wilt worden op grootse mooie zinnen.
- Bianca Rijsdijk: Het is een boek dat blijft rondzweven in je hoofd, het laat je niet met rust. Even was er de angst van een leegte na het laatste hoofdstuk maar het verhaal is rond.
- R.Bakx: Het verhaal over het “ontstaan” van Georgie levert een glimlach op en een wandkleed wordt zeker anders bekeken na het lezen van dit boek. (ps. Wat een prachtige inleiding van je recensie!)
- Natalie: Leeswaarschuwing : Het boek is niet geschikt om in bed te lezen, het weegt ongeveer 1 kg. [...] Laat je onderdompelen in het verhaal. Het is verslavend net als de chocolade.
- MissyP: De familie heeft veel te lijden onder de oorlogen en de onderdrukking van grote broer Rusland. Schrijfster Nino Haratischwili weet je elke keer weer te raken.
- Marjolein: Als je mij van te voren had verteld dat ik zo gegrepen zou zijn door een boek over de familiegeschiedenis van een Georgische familie, had ik je niet geloofd.
- Ann B.: Personages staan er, gebeurtenissen – hoe wreed ze soms ook zijn – blijven hangen en roepen vragen op die je steeds weer verder doen lezen. Daardoor was het ook helemaal geen zware klus om deze kanjer (en die term mag je zowel letterlijk als figuurlijk nemen) met veel plezier uit te lezen.
- jan: Wat ik ga onthouden van het verhaa?: Eersen vooral de term "chocolade" :-) en het feit dat een roman die zich over een lange periode afspeelt ook een mooi, afgewerkt en samenhangend boek kan opleveren.
- Dina van Langenhof: Meer dan eens bracht Nino Haratischwili me op het puntje van mijn stoel, joeg ze mijn bloeddruk de hoogte in of moest ik haast meehuilen met de personages.
- Evy De Brabander: De laatste twee hoofdstukken heb ik af en toe een traan moeten wegpinken, daar bouwde de emotionele spanning voor mij naar verschillende hoogtepunten toe.
- enz.
Tot slot...
Zoals uit de recensies, de beoordeling en het formidabele aantal reacties blijkt, heeft Het achtste leven (voor Brilka) van Nino Haratischwili veel losgemaakt bij de deelnemers. Maar daar bleef het niet bij: de hoeveelheid en inhoud van de diverse (Hebban)blogs, tweets en berichten op de diverse andere (sociale) media maakten ook duidelijk dat er werd genoten. Al die uitingen op al die verschillende platforms waren voor uitgeverij Atlas Contact aanleiding om de volgende vijftien deelnemers de prachtige, papieren uitvoering van het boek te schenken:
- Gigi Leestgraag
- Tea
- Sansan
- Nathalie B
- Francine Herrebaut
- Hetty
- Gerrianne Vittorioso
- Silvia
- Guido Goedgezelschap
- Wil Veltkamp
- Cindy de Rijk
- Aimee van Tienoven
- Elsofie
- Leentje Adriaensen
- Elly van der Meer
Al met al denken wij (Guy, Greet en Ellen) dat dit leesclubfeuilletonexperiment dankzij het fantastische boek van Nino Haratischwili én de meer dan fantastische deelnemers aan de leesclub een zeer geslaagd leesfeest is geworden. Een experiment dat het herhalen waard is!
