Zojuist las ik Confucius, Nietzsche, and Wolf Totem dat door Mark Rowlands, auteur van het ontroerende, en tot nadenken stemmende De filosoof en de wolf: lessen over liefde, dood en geluk, op Facebook gedeeld werd, waardoor ik, voor de zoveelste keer, herinnerd werd aan het fenomenale Wolventotem van Jiang Rong. Ik weet dat er inmiddels een film van is gemaakt, maar ik heb tot nu toe niet de moed kunnen verzamelen om de film daadwerkelijk te gaan bekijken. Ik denk dat ik het toch maar moet doen... ooit.
In 2008, enige tijd nadat ik het gelezen had, schreef ik onder andere: Prachtig, zoals de religie of filosofie of - zo je wilt - de symboliek van de nomaden ervoor zorgt dat de steppe de steppe blijft en ervoor zorgt dat je je grootste vijand, tevens als je grootste medestander, zelfs totem beschouwt. Deze religie/filosofie in zijn context, in zijn tijd heeft zin... zoveel zin dat het werkt voor allemaal: de mensen, de wolven, de gazellen, het gras, de muizen, de koeien, schapen en paarden van de nomaden. Alles houdt elkaar in evenwicht. Totdat de mens, in dit geval de (han-)chinezen het eigenlijk allemaal maar jammer en verspilling vinden. Zo weinig mensen, zoveel land, dat moet beter kunnen.
Het resultaat van dat 'beter kunnen' wordt door Jiang Rong zo intens beschreven dat het bijna fysiek pijn doet en je eigen machteloosheid vrijwel ondraaglijk is. Het is om die reden dat ik de film vooralsnog niet wil zien. Ik zie enorm op tegen het ondergaan van diezelfde gevoelens. En, eerlijk is eerlijk, de voornaamste reden is dat ik ongetwijfeld weer herinnerd wordt aan het verlies van een van mijn allerbeste, allertrouwste en allergrootste vriendinnen: Bor.
Nee, Bor was geen wolf, zoals in het geval van Chen Zhen, en ook geen Brenin, zoals in het geval van Mark Rowlands, maar wel een verre nicht van beide.
Twee boeken dus, die ik uit eigen ervaring van harte kan aanraden, omdat ze allebei gaan over leven en over overleven, over vriendschap, dood, geluk, verlies, liefde, pret, genieten, boosheid, natuur, filosofie, wreedheid, sublieme schoonheid, gemis, vriendschap, en vrienschap. En wolven.
Noteer dus bij
- een boek dat je niet absoluut niet wilt lezen of
- een boek dat verfilmd is of
- wie weet, bij een boek van een auteur met jouw initialen of
- een waargebeurd boek of
- een boek met een titel van maar één woord of
- een boek dat zich afspeelt op een ander continent of
- een boek van een auteur waar je nog nooit van gehoord hebt of
- een boek waarvan je moet huilen of
- een historisch boek of
- een boek met een ongelukkig einde of
- een magisch boek (okee, dat rekt de categorie een beetje op...) of
- een vrije keuze
het overdonderende Wolventotem van J. Rong. Het heel andere, maar toch hetzelfde, De filosoof en de wolf: lessen over liefde, dood en geluk van Mark Rowlands past in een aantal van bovenstaande categorieën, maar ook in
- een non-fictie boek of
- een boek met een enorm lange titel
Bovendien, afhankelijk van hoe je 'romantiek' wilt invullen, kunnen beide boeken ook nog geplaatst worden in een boek vol romantiek of een romantisch boek van een mannelijke auteur, en als je voor biografie ook autobiografie mag lezen komt ook een biografie nog in aanmerking.
Kortom, er is geen enkele reden te verzinnen om deze boeken NIET in je Reading Challenge op te nemen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.