My rating: 4 of 5 stars
Van de film The postman always rings twice herinnerde ik me slechts één scène en navraag leerde me dat iedereen die de film gezien heeft zich diezelfde scène herinnert: de vrijpartij in de keuken en meer specifiek óp de keukentafel. Het boek(je) had ik nog niet gelezen.
Ik ben blij dat ik het inmiddels gelezen heb, want nu ken ik het hele verhaal (weer) en weet daarom dat het verhaal veel meer behelst dan alleen een heftige vrijpartij tussen twee mensen; het is het liefdesverhaal van twee opportunisten die uiteindelijk niet terugdeinzen voor moord en wat daar - zelfs als ze er ongeschonden uit dreigen te komen - de gevolgen van zijn. Voor henzelf, maar ook voor hun relatie.
Het is een knap geschreven verhaal, dat in sneltreinvaart op het natuurlijk onvermijdelijke einde afstormt. Jammer alleen dat ik me die ene scène uit de film herinnerde en ik daarom mijn eigen personages niet kon verbeelden. Het waren en bleven Jack Nicholson en Jessica Lange die met elkaar in de weer waren... niet meer beperkt tot die keukentafel, dat dan weer wel.
En nu de film maar weer eens opsnorren en opnieuw bekijken.
Een gewaarschuwd mens kijkt niet, voordat h/zij het boek gelezen heeft!
View all my reviews
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.